mission piano

Εικονογράφηση Ελευθερία Σταμάτη

Είναι μια μεγάλη γραμμή από ανθρώπους δίχως μάτια

και περπατά ο ένας πίσω από τον άλλο.

Προορισμός μέσα στις άδειες κόγχες τους γεμάτος απ` το τίποτα.

Η ανυπαρξία του διαφορετικού είναι η κατεύθυνσή τους.

Όλος τους ο κόσμος, ο ώμος του μπροστινού.

Η αφή είναι ότι απέμεινε κάτω από την κουκούλα, που σκεπάζει αυτό , που άλλοτε ήσαν αυτοί.

Επανάληψη, συνέχεια χωρίς νόημα, είναι ότι εμείς μπορούμε να δούμε.

Κι όταν κάποιος διστάσει μια στιγμή, ή χάσει την γραμμή,

είναι τότε, που αυτός που στέκεται μπροστά του, και δεν παραπατά,

θα σπάσει τρία κόκαλά του,

και θα φτιάξει ένα μπαστούνι,

για να το δώσει, κοιτάζοντας μέσα από κει που κάποτε φώλιαζαν τα μάτια του,

την πίσω του κουκούλα.

Σε ένα κύκλο χωρίς κέντρο.

Όλα τα χρώματα είναι το γκρι.